Marokko Muziek

Als je meer wilt weten over Marokkaanse muziek, lees dan dit artikel. We bespreken traditionele Gnawa- en Chaabi-muziek en geven je inzicht in de culturele achtergrond van de muzikanten in de regio. En we gaan ook in op andere vormen van Marokkaanse muziek, zoals jazz en klezmer. Je leert ook over enkele van de meest gekoesterde muziek van het land, zoals gnawa. Dan kun je zelf proberen een aantal van deze muziekstijlen te leren!

Marokko Muzikant

Als je op zoek bent naar banen als Marokkaanse muzikant, zijn er verschillende carrièremogelijkheden om uit te kiezen. De hoogste gepubliceerde werkgelegenheid is bij bands, radio-omroepen en muziekproductiebedrijven. Als je echter geïnteresseerd bent in een minder traditioneel carrièrepad, zou je moeten overwegen om radiopersoonlijkheid of televisiepresentator te worden. Deze baan kan je een uitstekende mix van ervaring en vaardigheden bieden. Hieronder staan ​​​​enkele van de beste keuzes.

De muziek van Marokko varieert sterk van regio tot regio en van sociale klasse tot regio. Berbermuziek is de oudst bekende muzikale traditie en is tot op de dag van vandaag blijven ontwikkelen en veranderen. Hoewel veel genres hun eigen unieke kenmerken hebben, delen ze allemaal een sterke Berberse muzikale invloed. Hieronder staan ​​​​enkele van de meest opvallende soorten Marokkaanse muziek. Ze zijn allemaal populair bij een jonger publiek met meer kosmopolitische perspectieven. Muzikanten in deze genres richten zich vaak op uiteenlopende onderwerpen, van sociale kwesties tot traditionele muziek.

Bachir Attar, een legendarische muzikant in Marokko, heeft opgenomen en opgetreden met de Rolling Stones. De meestermuzikanten van Jajouka onder leiding van Bachir Attar waren te zien in de serie "Rhythms of the World" van BBC Television. In 1989 namen The Rolling Stones op met de meestermuzikanten in het Palais Ben Abbou in Tangier Kasbah, samen met Patti Smith. Zijn portret is van Lawrence Mynott en bevat veel van dezelfde muzikanten uit de regio.

Marokko traditionele muziek

Gnawa, de lokale naam voor Marokkaanse traditionele muziek, heeft West-Afrikaanse roots. Oorspronkelijk werd deze muziek gespeeld op markten en is nu te horen op elk feest of elke bijeenkomst. Het gaat vaak gepaard met metalen castagnetten en heeft een unieke betovering. Het is ook beïnvloed door andere muziekvormen uit buurlanden, zoals jazz en hiphop. Het mystieke geluid is grotendeels onaangetast gebleven, ondanks de moderne invloeden.

Deze opname van Marokkaanse traditionele muziek werd voor het eerst openbaar gemaakt door Paul Bowles, een Amerikaanse componist en auteur die in de jaren dertig Marokko bezocht en verliefd werd op de traditionele klanken. Hij verhuisde naar Marokko en nam zoveel mogelijk muziek op. Tijdens zijn verblijf luisterde Bowles naar zoveel mogelijk Marokkaanse muzikanten. Bowles' opnames van Marokkaanse traditionele muziek werden een groot succes en het album is nu beschikbaar in de Library of Congress.

De Amazigh, een groep Berbers, brengen traditionele Marokkaanse muziek. Deze mensen wonen in de noordwestelijke hoek van het land en controleerden ooit een groot deel van de handel in de Sahara. De Rwai's spelen een ritmische muziekstijl die bekend staat als ahmeilou. Vijf van de 13 mannen in het ensemble spelen kleine trommels en luiten. Het tempo versnelt naarmate de polyritmes indringender worden.

Marokko Chaabi-muziek

Het Marokkaanse land Marokko staat bekend om zijn traditionele en flamboyante chaabi-muziek. De lyrische inhoud van deze nummers is een mix van treurige zang, een melodieuze orkestbegeleiding, mandolines, piano en percussiebeats. Chaabi-muziek staat ook bekend om zijn religieuze teksten. De nummers hebben vergelijkbare thema's als Flamenco, maar zijn meer conservatief van aard. Naast hun traditionele religieuze inhoud, bevatten Chaabi-liedjes vaak een sociaal commentaar met een sterke morele boodschap.

Marokkaanse Chaabi-muziek is een samensmelting van verschillende muziekstijlen en is de meest populaire in het land. Het is afgeleid van de diverse vormen van volksmuziek die hun oorsprong vonden in de souks en straten van Marokko. Meestal eindigen chaabi-liedjes in een opzwepend refrein dat bekend staat als leseb, wat een combinatie is van schreeuwen, klappen en dansen. Marokkanen luisteren naar chaabi-muziek in de vroege avonden en na het drinken van een laftour.

Marokko Gnawa-muziek

Hedendaagse Marokkanen associëren Gnawa-muziek met de wereldmuziekscene en de toeristenindustrie, en hun concerten vinden vaak plaats op openbare pleinen. De Gnawa, een nomadische groep voormalige slaven, zijn actieve deelnemers aan de wereldwijde muziekmarkt en hebben samengewerkt met Afro-Amerikaanse jazzmuzikanten en Franse artiesten. In haar boek onderzoekt Deborah Kapchan de culturele en sociale geschiedenis van Gnawa-muziek door de esthetische stijlen te onderzoeken die verband houden met het heilige en hoe deze worden aangepast aan niet-heilige contexten.

De peetvader van de Gnawa-muziek, Hassan Hakmoun, was geboren in Marrakesh in 1963. Zijn moeder was een mystieke genezer en leidde hypnotische ceremonies die bekend staan ​​als derdeba en lila, een vorm van spiritueel ritueel waarin muziek wordt gebruikt om met de geesten te communiceren. Toen Hakmoun nog maar 14 jaar oud was, besloot hij zijn eigen muziekgroep op te richten.

Marokko traditionele muziek

Veel Marokkaanse muzikanten staan ​​wereldwijd bekend om hun ongelooflijk rijke traditie van traditionele muziek. Of je nu een beginner bent of al heel lang fan bent van Marokkaanse muziek, er zijn een aantal manieren om meer te weten te komen over deze fascinerende cultuur. Of je nu nieuwsgierig bent naar de oorsprong van een bepaald instrument, of gewoon nieuwsgierig bent om meer te horen over Marokkaanse muziek, er zijn verschillende geweldige manieren om te beginnen. Hieronder staan ​​enkele van de belangrijkste muziekinstrumenten die in de Marokkaanse traditie worden gebruikt.

Paul Bowles, een Amerikaanse componist en auteur, bezocht Marokko voor het eerst in de jaren dertig van de vorige eeuw. Hij was zo gefascineerd door de muziek dat hij besloot ernaartoe te verhuizen Marokko. Daarna begon hij zoveel mogelijk Marokkaanse traditionele muziek op te nemen. Zijn opnames werden het middelpunt van een boxset met vier cd's getiteld Music of Morocco. Deze opnames zijn niet alleen een van de belangrijkste collecties Marokkaanse muziek, maar zijn ook in verschillende formaten heruitgegeven.

Marokko Berberse muziek

De wortels van de Marokkaanse Berberse muziek zijn diep en gevarieerd, maar ze zijn al meer dan duizend jaar hetzelfde gebleven. Dit muziekgenre wordt geassocieerd met stedelijke centra en wordt vaak op straat gezongen. Veel Marokkaanse steden hebben soefi-broederschappen en musici spelen muziek om een ​​mystieke extase op te wekken. Opmerkelijke muzikanten die hebben bijgedragen aan de muziek van Marokko zijn onder meer Nass El Ghiwane, Larbi Batma en Jil Jilala.

Marokkaanse muziek werd ongeveer 1000 jaar geleden beïnvloed door de klassieke tradities van Arabische en Spaanse muziek. Deze klassieke traditie blijft gedijen in andere delen van Noord-Afrika en wordt toegeschreven aan de componist Ziryab. Ziryabs grootste bijdrage aan de Marokkaanse muziek is de klassieke suite nuba. Dit is de basis voor veel van de Berberse muziek die tegenwoordig wordt gehoord. Tegenwoordig wordt het algemeen beschouwd als een van de belangrijkste genres van Marokkaanse muziek en is het vaak te zien op de nationale televisie.

Hoewel de liederen oorspronkelijk door vrouwen werden gezongen, beschouwden oude mannen zang en muziek als verwijfd. De matriarchale wortels van de cultuur gingen verloren, maar de heilige functies werden nooit vergeten. Berberse vaders keken met ontzetting toe hoe hun kinderen muziek begonnen te maken. Er vond echter een culturele revolutie plaats in Marokko, een periode die samenviel met de Europese jaren 60. Als gevolg hiervan pakten Berbermannen de gitaar op en begonnen Mazigh-muziek uit te voeren.

Andalusische muziek

Carl Davila is een internationaal bekende geleerde van Marokkaanse en Andalusische muziek, en de eerste geleerde die uitgebreid in het Engels schreef over de tradities van het Marokkaanse volk. Hij heeft twee monografieën en talloze artikelen over Andalusische muziek geschreven en werkt momenteel aan een boekenreeks met EJ Brill. Zijn biografie is te vinden op davila.com. Zijn andere werken omvatten het veelgeprezen Lost Paradise en Performing al-Andalus.

Andalusische muziek wordt gekenmerkt door een kernstructurerend concept, vergelijkbaar met de modus van westerse muziek. De stukken bestaan ​​over het algemeen uit een opeenvolging van vijf "myazen" of muzikale motieven, met intermitterende instrumentale intermezzo's. De muziek bevat vaak een vocale solist en instrumentale passages. De muziek van Marokko is samengesteld uit een verscheidenheid aan instrumenten, waaronder de teer, viool en oud.

Traditioneel komt Andalusische muziek uit de regio Andalusië in Spanje. Het combineert Arabische en Spaanse stijlen en wordt uitgevoerd op klassieke instrumenten. Wereldberoemde Andalusische orkesten zijn te vinden in verschillende Marokkaanse steden, waaronder Casablanca en Rabat. De muzikanten en zangers kleden zich meestal in traditionele kostuums en treden op tijdens religieuze ceremonies. Andalusische muziek komt het beste tot zijn recht in Marokko, waar het bekend staat als Al-Ala-muziek.

Rai-muziek

De opkomst van Rai-muziek is een treffend voorbeeld van de muzikale diversiteit van het land. Terwijl het begon als een traditioneel strijkorkest, kwamen in de jaren vijftig elektrische instrumenten in de mix. De toevoeging van westerse rock-'n-roll stimuleerde het genre verder. Tegenwoordig staat er een breed scala aan artiesten op het label, van de husky-stem Cheba Zahouania tot de wereldberoemde Faudel.

De naam 'Rai' is een verwijzing naar de Arabische taal en de liedjes hebben vaak een vrouwelijke uitdrukking. Algerijnse zangers gebruikten rai als accent in hun liedjes om de gaten in hun teksten op te vullen. In de jaren veertig ontstond een lokale rai-uitblinker: Cheikha Rimitti el Reliziana. Deze baanbrekende muzikant was actief tot in de eenentwintigste eeuw. Tegenwoordig wordt het genre in heel Marokko en Noord-Afrika genoten, maar er is geen officiële erkenning van het unieke karakter of de culturele waarde ervan.

Hoewel Rai-muziek in de internationale muziekscene het nauwst wordt geassocieerd met Algerije, is het net zo populair in Marokko. Populair in Oost-Marokko, het combineert de klanken van traditionele Berberse muziek met de klanken van moderne instrumenten. Muzikanten vermengen de luit en drums vaak met gitaren en synthesizers. Daarnaast hebben jongere generaties rapmuziek omarmd, die rechtstreeks spreekt over de maatschappelijke problemen van de samenleving. Dit is een vorm van protestmuziek die een diepe geschiedenis heeft in Marokko.